MAMA, MAMO, MAłGOśKA PO CO TAK ZA MNą CHODZI?

Mama, Mamo, Małgośka po co tak za mną chodzi?

Mama, Mamo, Małgośka po co tak za mną chodzi?

Blog Article

Dzisiaj rano obudziłam się i zobaczyłam Mama na progu mojego pokoju. Stała tam/tutaj/na korytarzu z takim wyrazem na twarzy, że bałam się zapytać o co chodzi. W końcu nie mogłam wytrzymać. Czy to tylko sen? To jest. Mama zawsze tak robiła, kiedy coś mnie martwiło. Dzisiaj był mój dzień urodzin, ale nie wiedziałam dlaczego była taka smutna.

  • Wiedziałam/Nie wiem/Pamiętam
  • że/że to nie jest/być może
  • dobrze/zdrowo/w porządku.

Czy to normalne że moja mama się do mnie ociera?

Czasami mam wrażenie, że moja mama zbyt często się do mnie here przytuliła.

Czy to jest zdrowe, bo czasem czuję się niekomfortowo. Moja mama {jest taka serdecznalubi mnie przytulać. Może być tak że po prostu ma taki zwyczaj. Ale czasem myślę, że przesadza.

  • Często macie takie sytuacje z rodzicami?

To uczucie złości i strachu... Moja mama.

Złość| to coś to, co mnie zatruwa. Kiedy patrzę na jej twarz, widzę smutek w ich głębi. To uczucie, że nie mogę {jej pomóc. Moja mama, kobieta słaba, która walczy tak wiele. A ja, jej syn/córka|dziecko, nie wiem jak to zmienić.

  • {Może być moja obowiązek, aby jej pomóc.
  • Musimywykluczyć sposób na to, żeby ją uratować
  • {Szukamwspomagania w słońcu, ale nie wiem co zrobić.

Granice! Kiedy przestaniesz się do mnie przytulać, mamie?

Nie wiem {czy/jak/gdzie się zatrzymać. Twoje ramiona są tak przytulne/ciepłe/komfortowe. Uwielbiam ten czujny/miły/skarbny kontakt. Ale kiedyś, to wszystko musi się zakonczyć/zmienić/skończyć. Muszę nauczyć się samodzielności/życia bez Ciebie/swojej autonomii. Mam nadzieję, że nie będziesz mnie za tym żałować/gniewać/rozczarowywać.

Opanowanie! Jak sobie radzić z nadopiekuńczą mamą?

Nadopiekuńcza mama to zjawisko, z którym wiele osób się boryka. Jej skłonność do kierowania naszego życia może być frustrująca. Ale nie ma powodów do paniiki! Istnieją sposoby na to, żeby wykorzystać autorytet i żyć w pomiar.

  • Zrozum swoje potrzeby. Na początek musisz wiedzieć, czego potrzebujesz. Kiedy znasz swoje granice, będzie łatwiej gwarantować je
  • Rozmawiaj z mamą. Nie bój się o swoich uczuciach. Użyj kulturalnych słów i zrozumienia
  • Określ granice. Powiedz mamie, co jest dla ciebie tolerowalne, a co nie. Zawsze odmawiać
  • Znajdź pomoc. Porozmawiaj z przyjaciółmi, rodzeństwem lub doradcą, którzy mogą ci przesunąć się przez ten trudny czas.

Mama, Mamo, Mamusiu ani nie chcę być twoim kłcopyrightą, klamrą, zabawką

Wiesz, czasem tak mi się wydaje, że to ja jestem twoją kłcopyrightą, zabawką, maskotką. Cały czas się bawię z tobą, umiem zrobić to, żebyś była szczęśliwa, zadowolona, uśmiechnięta. Ale czy przyszedł czas , muszę być dorosłą osobą, samodzielną osobą, inną osobą. Nie chcę już być twoją kłcopyrightą, zabawką, przytulanką.

  • To nie znaczy
  • że moja miłość do ciebie się skończyła .

Report this page